महत्त्वाकांक्षी कादंबरीत्रय – चेटूक, ऊन व ढग
ही आर्त प्रेमकहाणी आहे, पण रूळलेल्या वाटेवरची नाही.
गेल्या वीस वर्षांतली मला आवडलेली कथा / नीतीन रिंढे
‘छटाकभर रात्र तुकडा तुकडा चंद्र’ ही कथा गेल्या वीस वर्षांतली सर्वोत्कृष्ट कथा वाटते, असं मी म्हटलं तर त्या बाबतीतही हे काही प्रमाणात खरं असेल. पण या निवडीमागे असणारी कारणं केवळ व्यक्तिगत नाहीत…
नवी वेबसाइट, नव्या दिशा…!
अभिनव असे पैलू असलेली ही नवी वेबसाइट तांत्रिकदृष्ट्या अधिक प्रगतीशील आहे, आणि ती अधिक ‘युजर फ्रेंडली’ असेल याची दक्षता घेतली आहे.
वाचन वेळ : 6 मि. / शब्दसंख्या : 609
सोप्या भाषेत मेंदूचं मन उलगडणारं पुस्तक
जावडेकर सोपी, सुलभ भाषा वापरतात. मला काही वेळा नवीन शब्द निर्माण करायची हौस आवरत नाही.
‘क्याप’ : गुणाढ्याचा पेच आणि आधुनिकोत्तर लेखकाची लांब उडी
‘क्याप’च्या कथानकाची सुरुवात ही दुहेरी खुनाच्या तपासापासून होते…
स्वप्नाळू प्रेमाभोवती गुंफलेलं समाजचित्रण
चेटूकनंतरच्या त्रिधारेमधली कहाणी वाचायची उत्सुकता वाटते यातच ‘चेटूक’चं यश आहे.
नाद-लय-ध्वनीची जमलेली शब्दमैफल
सिनेमा आणि साहित्याचा सौंदर्यवेधी दृष्टीने शोध घेणारे चौदा लेख या पुस्तकात समाविष्ट केले आहेत. त्या लेखांचा अनुक्रम त्यांच्या ‘अनुनाद’ या संकल्पनेशी समांतर जाणारा आहे.
‘भारत : समाज आणि राजकारण’ – प्रास्ताविक : गोविंद तळवळकर
आपण तयार केलेली राज्यघटना आपल्या समोर असलेल्या समस्यांवर तोडगे देण्यासाठी पूर्णपणे सक्षम आहे. खरं सांगायचं तर भारताच्या राज्यघटनेच्या विशेष आणि वैशिष्ट्यपूर्ण अध्यायात असलेली निर्देशक तत्त्वं अमलात आणण्यात अडचण आहे…
‘झुरांगलिंग’ कादंबरीतील निवडक भाग
झुरांग तिला म्हणाला, “मी तुला विसरू शकत नाही.” त्यावर गौरी म्हणाली, “डोंट वरी. तिकडे गेल्यावर विसरून जाशील.”…
गेल्या वीस वर्षांतली मला आवडलेली कथा / दीपा देशमुख
लेखक बालाजी सुतार याने या दोन शतकांतल्या वास्तवाचा वेध खूप गांभीर्याने घेतलेला आहे आणि तो खूप वेगळ्या पद्धतीने कथेच्या फॉर्ममध्ये बसवला आहे.