वाचा जाणा करा संच

कविता महाजन

प्रतिभावान कवी, कादंबरीकार म्हणून सुप्रसिद्ध असलेल्या बहुप्रसवा लेखिका कविता महाजन यांनी सर्जनशील लेखनाबरोबर अनुवाद तसंच संपादन क्षेत्रात भरीव काम केलं आहे. त्यांनी मुलांसाठीही गोष्टीची पुस्तकं लिहिली आहेत. त्यांचं प्राथमिक व माध्यमिक शिक्षण नांदेडला झालं आणि त्यानंतर त्यांनी औरंगाबाद इथे कलाविषयक शिक्षण केलं. त्यांनी मराठी साहित्यात एम.ए.देखील केलं. कवितेपासून त्यांनी लेखनाला सुरुवात केली आणि त्यानंतर त्या कादंबरीलेखनाकडे वळल्या. 'ब्र', 'भिन्न' या त्यांच्या कादंबऱ्या विशेष गाजल्या तसंच त्यांनी केलेल्या इस्मत चुगताई यांच्या 'रजई' या लघुकथासंग्रहाच्या अनुवादाला साहित्य अकादमी पुरस्कार मिळाला. याशिवाय महाराष्ट्र शासनाचा उत्कृष्ट साहित्य निर्मितीचा पुरस्कार, तसेच इतर अनेक मान-सन्मान त्यांना मिळाले.

आजीच्या मते,

“अठरा डब्यांच्या ट्रेन इकडून तिकडे जात असतात ना,

तशा मैत्रेयीच्या मेंदूतून प्रत्येक बाबतीत

अठराशे प्रश्नांच्या ट्रेन फिरत असतात !”

मैत्रेयीचे आजचे प्रश्न होते केसांबद्दलचे !

मैत्रेयीचे केस छोटे होते, पण तिला

लांब वेणी घालायला आवडत असे.

आईचे केस तर कापलेले होते.

आजी तिच्या केसांचा आंबाडा घाले आणि

तिच्याकडे तिच्या आजीने दिलेलं

आंबाड्यावर लावायचं सोन्याचं फूलही होतं.

आजोबांचे केस गायब होऊन टक्कल पडलेलं होतं.

मैत्रेयीच्या घरी एके दिवशी बाबाची मैत्रीण सुकेशा आली.

तिचे केस पायांच्या घोट्यापर्यंत लांब होते.

तिची वेणी घालून देताना आजीला चांगलीच अद्दल घडली!

वाचा जाणा करा संच

कविता महाजन

प्रतिभावान कवी, कादंबरीकार म्हणून सुप्रसिद्ध असलेल्या बहुप्रसवा लेखिका कविता महाजन यांनी सर्जनशील लेखनाबरोबर अनुवाद तसंच संपादन क्षेत्रात भरीव काम केलं आहे. त्यांनी मुलांसाठीही गोष्टीची पुस्तकं लिहिली आहेत. त्यांचं प्राथमिक व माध्यमिक शिक्षण नांदेडला झालं आणि त्यानंतर त्यांनी औरंगाबाद इथे कलाविषयक शिक्षण केलं. त्यांनी मराठी साहित्यात एम.ए.देखील केलं. कवितेपासून त्यांनी लेखनाला सुरुवात केली आणि त्यानंतर त्या कादंबरीलेखनाकडे वळल्या. 'ब्र', 'भिन्न' या त्यांच्या कादंबऱ्या विशेष गाजल्या तसंच त्यांनी केलेल्या इस्मत चुगताई यांच्या 'रजई' या लघुकथासंग्रहाच्या अनुवादाला साहित्य अकादमी पुरस्कार मिळाला. याशिवाय महाराष्ट्र शासनाचा उत्कृष्ट साहित्य निर्मितीचा पुरस्कार, तसेच इतर अनेक मान-सन्मान त्यांना मिळाले.

मैत्रेयीला तसा नेहमी-नेहमी दात घासण्याचा कंटाळा येत नसे,

पण कधी-कधी येतही असे. त्यात पुन्हा जिभेची भर.

तोंडात दात कशासाठी असतात, ते मैत्रेयीला माहीत होतं,

पण जीभ कशासाठी असते हे मात्र माहीत नव्हतं.

तोंड म्हणजे काय…

दोन ओठ, त्यांच्या आत दाढा, दात, जीभ…

तोंडाने आपण खातोपितो आणि बोलतो-गातोही.

म्हणजे एकच तोंड दोन कामं करतं.

पण अशी दोन-दोन कामं करणं तोंडाला कसं काय बुवा जमतं?

मैत्रेयीच्या डोक्यात प्रश्नांची फौज उभी राहिली.

मग तिच्या मदतीला आले आई-बाबा, आजी-आजोबा

आणि अर्थातच कॉम्प्युटरराव!

वाचा जाणा करा संच

कविता महाजन

प्रतिभावान कवी, कादंबरीकार म्हणून सुप्रसिद्ध असलेल्या बहुप्रसवा लेखिका कविता महाजन यांनी सर्जनशील लेखनाबरोबर अनुवाद तसंच संपादन क्षेत्रात भरीव काम केलं आहे. त्यांनी मुलांसाठीही गोष्टीची पुस्तकं लिहिली आहेत. त्यांचं प्राथमिक व माध्यमिक शिक्षण नांदेडला झालं आणि त्यानंतर त्यांनी औरंगाबाद इथे कलाविषयक शिक्षण केलं. त्यांनी मराठी साहित्यात एम.ए.देखील केलं. कवितेपासून त्यांनी लेखनाला सुरुवात केली आणि त्यानंतर त्या कादंबरीलेखनाकडे वळल्या. 'ब्र', 'भिन्न' या त्यांच्या कादंबऱ्या विशेष गाजल्या तसंच त्यांनी केलेल्या इस्मत चुगताई यांच्या 'रजई' या लघुकथासंग्रहाच्या अनुवादाला साहित्य अकादमी पुरस्कार मिळाला. याशिवाय महाराष्ट्र शासनाचा उत्कृष्ट साहित्य निर्मितीचा पुरस्कार, तसेच इतर अनेक मान-सन्मान त्यांना मिळाले.

बाबाने सांगितलं की, “आज ‘नो हॉर्न डे’ आहे.”

“तो कशासाठी असतो?” मैत्रेयीने विचारलं.

बाबाने उत्तर दिल्यावर त्या उत्तरामधून पुन्हा अनेक प्रश्न

तिच्या मनात उगवले. ध्वनिप्रदूषण म्हणजे काय?

गोंगाट आणि कल्ला म्हणजे मज्जा की त्रास?

ध्वनी मोजता कसा येतो आणि तो कशाने मोजतात?

सुमनमावशीच्या मुलीला कान तर आहेत,

पण तिला ऐकू का येत नाही?

डोळ्यांत कचरा जाऊ लागला की पापण्या पटकन बंद होतात,

तसं झाकण आपल्या कानांना का नसतं?

हत्ती इतक्या मोठ्या कानांनी काय करतो?

पक्ष्यांना कानच नसतात का?

वाचा जाणा करा संच

कविता महाजन

प्रतिभावान कवी, कादंबरीकार म्हणून सुप्रसिद्ध असलेल्या बहुप्रसवा लेखिका कविता महाजन यांनी सर्जनशील लेखनाबरोबर अनुवाद तसंच संपादन क्षेत्रात भरीव काम केलं आहे. त्यांनी मुलांसाठीही गोष्टीची पुस्तकं लिहिली आहेत. त्यांचं प्राथमिक व माध्यमिक शिक्षण नांदेडला झालं आणि त्यानंतर त्यांनी औरंगाबाद इथे कलाविषयक शिक्षण केलं. त्यांनी मराठी साहित्यात एम.ए.देखील केलं. कवितेपासून त्यांनी लेखनाला सुरुवात केली आणि त्यानंतर त्या कादंबरीलेखनाकडे वळल्या. 'ब्र', 'भिन्न' या त्यांच्या कादंबऱ्या विशेष गाजल्या तसंच त्यांनी केलेल्या इस्मत चुगताई यांच्या 'रजई' या लघुकथासंग्रहाच्या अनुवादाला साहित्य अकादमी पुरस्कार मिळाला. याशिवाय महाराष्ट्र शासनाचा उत्कृष्ट साहित्य निर्मितीचा पुरस्कार, तसेच इतर अनेक मान-सन्मान त्यांना मिळाले.

आपल्या पोटात कावळे असतात की आतडी?

आणि पोटात जर कावळे नसतील, तर भूक लागल्यावर

पोटातले कावळे ओरडतात असं आजी म्हणते, त्याचा अर्थ काय बरं असेल?

फुलपाखराचं पोट कसं असतं आणि हत्तीचं कसं?

पक्षी उडता-उडता जेवतात, तर आपण चालता-चालता का नाही जेवू शकत?

कीटक फुलांमधला मध खातात, पण काही-काही फुलंच या कीटकांना खाऊन टाकतात म्हणे!

मैत्रेयीच्या सगळ्या प्रश्नाची उत्तरं तर आजीला आणि आजोबांनाही माहीत नसतात.

मग आजी आजोबांना म्हणते, “तुम्ही आता कॉम्प्युटर का शिकून घेत नाही?

त्याच्या पोटात जगातल्या सगळ्या प्रश्नांची उत्तरं ठेवलेली असतात म्हणे !”

वाचा जाणा करा संच

कविता महाजन

प्रतिभावान कवी, कादंबरीकार म्हणून सुप्रसिद्ध असलेल्या बहुप्रसवा लेखिका कविता महाजन यांनी सर्जनशील लेखनाबरोबर अनुवाद तसंच संपादन क्षेत्रात भरीव काम केलं आहे. त्यांनी मुलांसाठीही गोष्टीची पुस्तकं लिहिली आहेत. त्यांचं प्राथमिक व माध्यमिक शिक्षण नांदेडला झालं आणि त्यानंतर त्यांनी औरंगाबाद इथे कलाविषयक शिक्षण केलं. त्यांनी मराठी साहित्यात एम.ए.देखील केलं. कवितेपासून त्यांनी लेखनाला सुरुवात केली आणि त्यानंतर त्या कादंबरीलेखनाकडे वळल्या. 'ब्र', 'भिन्न' या त्यांच्या कादंबऱ्या विशेष गाजल्या तसंच त्यांनी केलेल्या इस्मत चुगताई यांच्या 'रजई' या लघुकथासंग्रहाच्या अनुवादाला साहित्य अकादमी पुरस्कार मिळाला. याशिवाय महाराष्ट्र शासनाचा उत्कृष्ट साहित्य निर्मितीचा पुरस्कार, तसेच इतर अनेक मान-सन्मान त्यांना मिळाले.

मैत्रेयीने मानेने ‘हो-हो’ आणि ‘नाही-नाही’ केलं की

आजी म्हणायची, “बोलता येत नाही का तुला?”

आणि बोललं की म्हणायची,

“मैत्रेयी, इतकी बडबड करून तुझा घसा कसा दुखत नाही?”

म्हणजे आवाज न करता बोललं तरी

मानेचाच वापर करावा लागतो आणि

आवाज करून बोलायला तर

त्याच मानेत असलेलं स्वरयंत्र आवश्यक असतं.

मैत्रेयीला प्रश्न पडला की, मानेचा अजून कोणता उपयोग असतो?

मान नसती तर आपलं डोकं

साप, बेडूक किंवा वा माशाच्या डोक्यासारखं दिसलं असतं.

मान तर हवीच. मान नसेल तर आजी पोहेहार कुठे घालणार?

पण मग मान, कंठ, घसा असे वेगवेगळे शब्द का वापरतात लोक?