Cart is empty पु.ल. आणि सुनिताबाई एक पेटी, एक कविता आणि आसमंतातले सात सूर यांच्या आधारे शेवटपर्यंत जगले.
घर खऱ्या अर्थाने समृद्ध करणारी पुस्तकं
दुभंगलेल्या काळाचा खेळ (‘पेनगोष्टी’)
‘पुनश्च हनीमून’ नाटक आपल्याला या भीतीसोबतच शेवटी एका दिलाशाची सोबत देते…
साहित्यानंद वर्धिष्णू होवो… (‘पेन’गोष्टी)
आता विदर्भ साहित्य संघाचं आदरातिथ्य अनुभवण्याची संधी संपूर्ण राज्यभरातील साहित्यरसिकांना मिळणार आहे.
उत्सव बहु थोर होत… (‘पेन’गोष्टी)
आपल्याला माणूस म्हणून जरा अधिक उन्नत व्हायचे असेल, तर या उत्सवाला पर्याय नाही!
वऱ्हाड निघालंय उदगीरला… (‘पेन’गोष्टी)
त्याच उत्साहाच्या जोरावर कवतिकरावांनी उदगीरच्या या ‘हॉट’ संमेलनाचा घाट घातलेला दिसतो.
कलंदराचे कैवल्यगान… (‘पेन’गोष्टी)
रसिक म्हणून आपल्या मनातला हा घनघोर अंधार ‘मी वसंतराव’ एखादी ज्योत होऊन उजळवतो.
कलेचा आस्वाद कसा घ्यावा? (‘पेन’गोष्टी)
कुठलीही सूक्ष्म, अमूर्त किंवा तरल भावना जाणण्याचा प्रयत्नच न करणं किंवा त्या गोष्टी हसून, चेष्टेवारी नेऊन सोडून देणं हे सध्या सर्रास होताना दिसतंय.
उत्सव बहु थोर होत… (पेनगोष्टी)
पुस्तकांची संगत लाभलेला समाज म्हणजे मनात विवेकाचा दिवा कायम तेवता ठेवणारा समाज!
येणे स्वरयज्ञे तोषावें… (‘पेन’गोष्टी)
स्वरांच्या या परब्रह्माला साक्षात बघण्याचे, भेटण्याचे अगदी मोजके प्रसंग माझ्या आयुष्यात आले. माझ्या पत्रकारितेच्या पेशामुळंच हे शक्य झालं.
लेख झाला का? (‘पेन’गोष्टी)
साधारणत: मृगाचा पहिला पाऊस पडून गेला, की दिवाळी अंक काढणारी संपादक मंडळी एकदम ‘चार्ज’ होतात.