इमारतीवर त्याला एक निऑनसाइन दिसली. त्यावरची अक्षरं होती – ‘वेलकम टू 96, मेट्रोमॉल!’
वस्तुमय समाजाची फॅण्टसी
वास्तव आणि अवास्तव, वास्तव आणि अतिवास्तव, वास्तवाची पुनर्रचना आणि फॅन्टसीच्या वापरातून या कादंबरीमध्ये एक अनोखं जग निर्माण केलं आहे. भविष्याच्या पाऊलखुणा वर्तमानाच्या भूमीवर अक्राळविक्राळ रूप धारण करत आहेत.