वाचा जाणा करा संच

कविता महाजन

सगळी मुलं मैत्रेयीला नकटी-नकटी म्हणून चिडवायला लागली

आणि चिडून-रडून मैत्रेयीचं नाक रागाने लाल झालं.

तिने घरात येताच जाहीर केलं, “मला हे नाकच नको आहे!”

आई म्हणाली, “बरं. नको तर नको. कापून टाकूयात.”

मैत्रेयीला प्रश्न पडले : माणसाचं नाक असं कापून टाकता येतं का?

नाक नसलेला माणूस कसा दिसेल?

मुळात आपल्याला नाक असतंच कशासाठी?

जर नाकच नसतं, तर आजी म्हणते तसे

नाकाने कांदे सोलता आले नसते.

आजीला इतक्या म्हणी माहीत कशा असतात?

बाकीच्या प्राण्यांची-पक्ष्यांची नाकं कशी असतात?

वाचा जाणा करा संच

कविता महाजन

आपल्या डोक्यात कांदेबटाटे भरलेले आहेत की

दगड भरलेले आहेत? सगळ्यांची बोलणी खाऊन

मैत्रेयीला प्रश्न पडलाय.

मैत्रेयीची आई आहे डॉक्टर.

तिच्याकडे अशा प्रश्नांची सगळी उत्तरं असतात.

मैत्रेयीच्या मते, जगात असा एकही प्रश्न नाही,

ज्याचं उत्तर आईला माहीत नाहीये.

त्यानुसार आईने सांगितलं की, ‘डोक्यात असतो तो मेंदू.’

भुताच्या सिनेमात मैत्रेयीने माणसाच्या डोक्याची कवटी

पाहिलेली होती, पण प्रत्यक्षात नाही.

‘तुला ती नंतर कधीतरी दाखवेन,’ असं आईने कबूल केलं

आणि मेंदू कुठे असतो, कसा दिसतो, कोणकोणती कामं करतो

या सगळ्याची माहिती दिली. इतकी माहिती मिळाल्यामुळे मैत्रेयीला

एकदम पाच आक्रोड खाल्ल्यावर वाटतं तसं हुशार वाटू लागलं !

वाचा जाणा करा संच

कविता महाजन

आपल्या पोटात कावळे असतात की आतडी?

आणि पोटात जर कावळे नसतील, तर भूक लागल्यावर

पोटातले कावळे ओरडतात असं आजी म्हणते, त्याचा अर्थ काय बरं असेल?

फुलपाखराचं पोट कसं असतं आणि हत्तीचं कसं?

पक्षी उडता-उडता जेवतात, तर आपण चालता-चालता का नाही जेवू शकत?

कीटक फुलांमधला मध खातात, पण काही-काही फुलंच या कीटकांना खाऊन टाकतात म्हणे!

मैत्रेयीच्या सगळ्या प्रश्नाची उत्तरं तर आजीला आणि आजोबांनाही माहीत नसतात.

मग आजी आजोबांना म्हणते, “तुम्ही आता कॉम्प्युटर का शिकून घेत नाही?

त्याच्या पोटात जगातल्या सगळ्या प्रश्नांची उत्तरं ठेवलेली असतात म्हणे !”